Heeft het zin?

“Vader, is er nu na zeven jaar al wat veranderd?” Als we na het avondeten nog wat zitten na te praten aan tafel, komt onze jongste ineens met deze vraag op de proppen.

De afgelopen zondag zijn we met het hele gezin naar een doopdienst geweest in één van de Roma gemeenten waar Hessel wekelijks naar toe gaat. Van dichtbij hebben de kinderen weer met eigen ogen kunnen zien in wat voor omstandigheden Roma leven, maar ook wat een vreugde het betekent als Roma tot geloof in de Here Jezus komen en daardoor hun leven radicaal verandert; juist ook op praktisch gebied.

Dus is er wat veranderd in al die tijd dat we nu al hier in Hongarije wonen? Daar zat ook wel een beetje de vraag achter: heeft het eigenlijk wel zin dat wij als gezin hier zijn voor Roma zending? Dat we ons comfortabele leventje in Nederland opofferen en onze familie moeten missen om in een ander land en in een andere cultuur te leven? Voortdurend geconfronteerd te worden met het feit dat we hier eigenlijk vreemden zijn? Het was goed om hier als gezin met elkaar over door te praten.

Toen Christy met deze vraag kwam, waren er twee dingen die we belangrijk vonden om duidelijk te maken aan de kinderen. Natuurlijk zijn er soms wel tekenen van resultaat te zien, maar vaak niet zo veel als we misschien wel zouden willen. Maar het ene wat heel belangrijk is, is dat de Bijbel zegt dat Gods Woord kracht in zichzelf heeft en niet leeg tot Hem terugkeert. Het heeft altijd uitwerking; misschien soms pas op de lange termijn.

Het andere wat we belangrijk vinden, is dat we gehoorzaam zijn aan Gods roeping voor ons, ook als we niet altijd zien waarom dat zou moeten of wat het nut ervan is. We geloven dat leven in Gods wil uiteindelijk een beter leven geeft dan wanneer we op ons eigen inzicht vertrouwen. Dus wat er na zeven jaar dan veranderd is? Naast veel bemoedigende dingen die we onder de Roma zien gebeuren in ieder geval dat we zelf veranderd zijn…

Familie Keuter Roma