Zondag moest ik naar een Roma kerk in Uszka, een dorpje tegen de Oekraïense grens. Dit is een bijzondere plaats, want zo’n 45 jaar geleden is hier een opwekking begonnen onder de Roma. Het was een flink eind rijden, maar uiteindelijk was het zeker de moeite waard. Want ik ben een paar engelen tegengekomen!
Toen ik vlakbij het dorp was, had ik nog wat tijd over, dus ik besloot de auto even aan de kant van de weg te zetten om nog even uit te rusten. Het had echter de hele week geregend, dus die berm was een modderpoel. Toen ik weg wilde rijden, kon ik er niet meer uit: niet vooruit, niet achteruit. En wie zelf in zo’n situatie gezeten heeft, weet dat hoe meer je probeert, hoe vaster je komt te zitten in de modder. Ik riep uit naar God om hulp, want ik moest zo in de kerk zijn. Iemand bellen leek ook geen optie, want ik wist al dat ik daar bij de grens toch geen bereik zou hebben. Maar zowaar, deze keer wel! Ik belde de voorganger, en een paar minuten later verschenen er vier stevige Roma met een sterke auto. Die hadden me in een paar minuten uit de modder getrokken. Ik was ontzettend opgelucht en dankbaar en zei tegen ze dat ze engelen voor me waren!
Mijn nette kleren en schoenen waren er natuurlijk wel vies van geworden, maar dat gaf me meteen een aanleiding om even later in de gemeente getuigenis te geven van het feit dat ik die middag engelen was tegengekomen. Weliswaar waren ze niet vanuit de hemel neergedaald, maar in een auto aangekomen. Bovendien kon ik dit voorbeeld mooi gebruiken bij de preek: God trekt ons uit de modder en houdt ons op de rechte weg door Zijn Woord. Het werd een heel bijzondere dienst in deze bijzondere Roma kerk, dankzij een bijzonder wonder van God!
Recente reacties