Vlak voordat de corona-crisis uitbrak en de grenzen op slot gingen, konden Robi en ik nog net Hongarije binnenkomen met de auto die we voor hem in Nederland gekocht hadden (zie blog van januari).
De hele reis naar Nederland was voor hem alsof hij in een film leefde. Hij had nog nooit gevlogen, was nog nooit in het buitenland geweest en – dit hoorde ik pas toen we terug zouden rijden – had ook nog nooit zelf op de snelweg gereden… Maar ook het beleven van een andere cultuur, het feit dat mijn moeder haar huis voor ons openstelde, was hem een totaal nieuwe belevenis.
Het is dus gelukt om een auto te kopen en daarmee terug te rijden naar Hongarije. Op de foto zie je Robi met zijn nieuwe auto, waar hij erg blij mee is! Hartelijk dank aan alle mensen die hier zo ruimhartig aan hebben bijgedragen. Er is zelfs genoeg geld binnengekomen om de eerste onderhoudsbeurt en APK te kunnen betalen!
Om dat Hongaarse nummerbord er op te krijgen heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad. Een afspraak voor een keuring duurde meer dan een maand; vervolgens moet je van hot naar her om bij verschillende instanties de juiste papieren te krijgen. Daarnaast moet er heel veel geld betaald worden als een soort invoerbelasting. Maar desondanks was het nog steeds voordeliger dan een tweedehands in Hongarije te kopen.
Bij één kantoor moest de verzekering geregeld worden. De meneer vroeg of Robi kinderen had en wat de geboortedatum van de jongste was (dat geeft namelijk korting op de premie). ‘Dat weet ik niet’, antwoordde Robi. Ik vrees dat mijn mond even open bleef staan van verbazing: betekent je kind dan zo weinig voor je dat je niet eens de geboortedatum weet?!
Toen ik dit later aan Prisca vertelde, zei ze: misschien moeten we niet proberen Roma te maken zoals wij zijn. Gaandeweg begon ik dit pas te begrijpen. Robi en zijn gezin leven net als veel Roma van dag tot dag, en elke dag is een worsteling om te overleven. Daarbij is het overzien van langere periodes zoals maanden of jaren gewoon niet in beeld. Het feit dat hij de verjaardag van zijn kind niet weet, betekent niet dat hij niet om zijn kind geeft, maar dat hij in een totaal andere leefwereld zit als het om tijd gaat.
Het hebben van een auto vergt natuurlijk wel dat je vooruit plant en budgetteert. Misschien dat Robi daarin ook iets van mij leert, naast alles wat ik van hem leer.
Recente reacties