Hessels blik blijft even op onze 15 jarige dochter rusten als hij uitverteld is over wat hij meemaakte vandaag en hij verzucht: “Wat is het toch een verschil waar je geboren wordt.” We zitten met z’n allen aan tafel voor de warme maaltijd en Hessel heeft verteld over zijn dag in het nieuwe Roma dorp waar hij komt. Samen met zijn Roma collega zijn ze de mensen daar aan het leren kennen om een beeld te krijgen van de gemeenschap.

Via een gezinswerker die iedereen kent, hebben ze al heel wat bijzondere ontmoetingen gehad. Zo stonden ze vandaag met een vrouw te praten die de gezinswerker wilde spreken. Op een afstand stond een jonge vrouw te wachten; toen  ze dichterbij geroepen werd bleek dat ze zich helemaal niet lekker voelde en even later zakte ze op straat in elkaar. De oudere vrouw lichtte toe dat ze zwanger is en dat het daar waarschijnlijk mee te maken heeft. Ze bleek vanmorgen nog niet gegeten te hebben en nadat ze binnen was gekomen en wat gegeten had, kwam er een gesprekje op gang. Ze bleek nog maar 15 jaar te zijn en zwanger van een getrouwde man die al vader is. Ze rekent erop dat hij voor haar gaat kiezen. Ze woont nu bij haar opa met haar broertje; vader en moeder, die niet meer bij elkaar zijn, laten niet meer van zich horen. Als Hessel een beetje doorvraagt blijkt ze totaal geen benul te hebben van wat er allemaal komen gaat. Hessel pakt er een briefje bij om een tekeningetje te maken over het tijdsverloop van de komende maanden. Ze kijkt hem met open mond aan en stopt het briefje even later zorgvuldig in haar zak. Ze is uiterlijk erg knap maar haar ogen staan koud en verraden een eenzame leegte. Haar verhaal raakt ons allemaal, vooral omdat we zelf drie lieve dochters aan tafel hebben zitten die in zo’n andere situatie mogen opgroeien. We gunnen haar ook een stabiele plek waar ze hulp en liefde krijgt. We bidden dat God deuren opent om haar te kunnen helpen en we vragen of Hij ons leidt om daarin wijs en daadkrachtig te zijn.