Ik word ook zendeling! Dat waren de woorden van mijn zus toen ze bij ons langs kwam in ons mooie onderkomen voor drie weken tijdens ons verlof. De buren van een andere zus waren op vakantie, en wij mochten in die weken in hun huis. Een heerlijke plek om te zijn en tijdelijk een zus als buurvrouw was een cadeautje.
We zijn inmiddels weer terug in Hongarije na vijf weken Nederland en het voelde of we van thuis naar huis reden, twee plaatsen waar we horen. We zijn er altijd een beetje stil van onderweg en toch hadden we er ook allemaal weer zin in om naar huis te gaan. Nederland, familie en vrienden waren weer goed voor ons en we hebben genoten. ‘Gaan we weer wat gezonder eten als we thuis zijn?’, vroeg één van de kinderen voor vertrek; en dat doen we na al die lekkere verwennerij. De presentaties op Urk en in Zuidlaren waren mooie ontmoetingsmomenten en Hessel diepte het thema armoede nog wat verder uit. Wat blijft het een veelkoppig monster dat onverslaanbaar lijkt. We werden bemoedigd door de mensen die betrokken zijn bij ons werk. In Zeeland werden we verwend met een heel weekend uit met z’n tweeën rondom de presentatie in de gemeente van Zierikzee. De momenten samen als gezin waren ook genietmomenten; met z’n zessen een dagje naar Utrecht om de stad te zien waar Gerrit studeert was erg leuk. Of gezellig een keer op het terras bij Gerrit die een bijbaantje als ober heeft. Ook de meiden vonden zomerbaantjes die bij ze pasten. Zoals elke zomer was ons verlof een intensieve periode waarin we veel sociale contacten in weinig tijd hadden en tegelijk was dat ook genieten.
We zijn weer veilig thuis gekomen en weer volop in het leven hier gestapt. Lea heeft haar eerste voorbereidende examen al gedaan en school gaat voor alle drie deze week weer beginnen. We werken plannen uit voor Hessels nieuwe rol binnen CHE en bestaande contacten worden weer opgepakt. We gaan verder wennen aan onze nieuwe woonplek en we kiezen ervoor om in het dagelijks leven dankbaar te zijn en afhankelijk van onze Hemelse Vader.
We kregen de Psalmen in het Urkers cadeau deze zomer en dat gaat diep als het in je eigen dialect geschreven is. Ik wil daarom afsluiten met Psalm 100:3 Erkent, dat de Here God is; Hij heeft ons gemaakt, en Hem behoren wij toe, zijn volk, de schapen die Hij weidt.
Recente reacties