Afgelopen maand heb ik een aantal dagen opgetrokken met een jongerengroep van een Nederlandse middelbare school. Zij deden een werkvakantie bij een Roma gemeente in Roemenië. Via de Christian Gypsymission Foundation waren ze daar terecht gekomen en hielpen ze mee aan het opknappen van het kerkgebouw. Daarnaast kwam er elke middag een meute kinderen waar ze spelletjes mee deden. Ook hadden ze schoolmaterialen meegenomen voor het naastgelegen schooltje, waar de meeste van de Roma kinderen naar toe gaan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik aanvankelijk best wel sceptisch was over dit soort reizen: gaat het niet vooral om de belevenis van de deelnemers? Breng je niet eerder schade toe aan de gemeenschap die je bezoekt? Dat soort vragen.
Maar nu ik een paar jaar meewerk met CGF zie ik toch wel de positieve kant van dit soort reizen. Jongeren stappen metterdaad uit hun comfortzone om hier het leven van Roma van dichtbij mee te maken. Hun blikveld wordt daarmee wezenlijk veranderd. Daarnaast is het werk dat ze doen vaak meer dan een beetje klussen. Ik had een gesprekje met de voorganger van de gemeente, waar deze groep werkte, en hij vertelde me wat de uitwerking hiervan was op de gemeenteleden. Als die in de kerk komen en zien hoe mooi en netjes die er uitziet, dan is dat een stimulans voor hen om hun eigen huis en erf ook in orde te maken en op te knappen. En dan gaat het daarbij niet zozeer om het mooie, als wel om meer orde, netheid en hygiëne in hun leefomgeving. Dat werkt weer positief uit op hun kwaliteit van leven. Dus zo’n werkvakantie van een groep Nederlandse jongeren gaat veel verder dan een kerkgebouw opknappen; het heeft impact in de gemeenschap als geheel. Daarbij is de rol van de kerk dan wel cruciaal natuurlijk.
Ik voel me bevoorrecht dat ik via CGF met heel veel van dit soort Roma kerken in aanraking kom. Want ik merk dat God daar aan het werk is!
Recente reacties